خدمت تمامی شما خوبان سلام عرض کرده

ایام عزای بزرگ مردان زمین و آسمان ها را تسلیت عرض مینمایم

و با تمام وجود تاسف میخورم که چرا انسانها ، قدردان این گوهرها نبوده و نیستند

براستی نگرانی هایی که در آن روزگار آنها از جامعه اسلامی داشتند ، امروز ندارند؟

به نظر حقیر هیچ فرقی نکرده است، ابزارها عوض شده اما افکارها همان است ...

نمیدانم تا به کی قرار است این روال ادامه یابد

هزار و چند صد سال ، آخرین ذخیره ی الهی برای ظهور ، منتظر چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

فیلم مختارنامه در حقیقت نشان دادن وضع الان جامعه اسلامی ست

خوب دقت کنید در کجای این تاریخ هستیم .......

اما انسانهایی دیوار به دیوار تاریخ کربلا در کنار ما بوده و هستند  که تا آخر ایستادند و باورهای الهی را ،

بندگی خدا را ،به ما آموخته اند و حجت را بر همه تمام کردند، راه بهانه را بر همه بستند...

وقتی برای یادواره شهدا در روز اربعین حسینی به شهر ساری رفته بودم ، طبق رسم همیشه قبل از

شرکت در مراسم به زیارت شهدا میروم و به اندازه معرفت خودم ، با ادای احترام ، از آنها اجازه روایتگری

میگیرم

مزار شهیدی نظرم را جلب کرد ،علاماتی نصب شده بود که معلوم بود توسلات زیادی مردم به او دارند

،نزدیک که شدم ، چشمم به نام آشنایی افتاد ...

شهید سید مجتبی علمدار

تازه فهمیدم این شهید بزرگوار اهل این دیار بوده...

از نوشته های سنگ قبر فهمیدم که او جانباز شیمیایی بوده که پس از سالها تحمل رنج و درد ،به یاران

شهیدش رسیده...

او به حق علمدار شهدای شهر ساری است، این را از حرفهای مردم و سخنان مداح مراسم فهمیدم

گرچه حقیر آوازه ی این شهید عارف و سخن او را که نشانه ی جهان بینی الهی اوست قبلا شنیده بودم،

که :

برای دوستانتان آرزوی شهادت کنید

ساری-گلزار شهدا-شهیدسیدمجتبی علمدار

اما در این سفر شناخت و ارادتم به او بیشتر شد ...و احساس عقب ماندگی به شهدا

آنها کجا و من کجایم...خدایا کمکم کن تا این عقب ماندگیها را جبران کنم...

براستی او چگونه به دنیا نگاه میکرده ، که چنین نظری میدهد؟؟؟؟

نمیخواهید یه قدری به این مطلب عمیق شید ، و فکر کنید؟؟؟؟

ببخشید جسارت نکرده باشم میخوام مرا کمک کنید تا افق نگاهم وسیعتر بشه و آخرت جویی را بیاموزم

عمرم تموم شد اما آدم نشدم هنوز اندر خم کوچه های تاریک غفلت ،نفسانیات ...